Scheveningen – Diep gebogen zit Maxim Berman (30) over de kaart in de kajuit van het instructieschip in de Scheveningse haven. Vlijtig berekent hij de route voor het zeilschip. Hij krabbelt wat op papier. “We willen de snelheid van zes knopen aanhouden”, zegt hij weloverwogen.
De ramen laten spaarzaam zonlicht toe. De leembruin getinte houten wand geeft het kleine vertrek een huiselijke indruk. “Nee”, zegt Berman, zo stond het niet in het script dat hij – wit shirt, blauwe laarzen – voor ogen had.
Hij gaf zijn goedbetaalde baan in de financiële wereld aan de Amsterdamse Zuidas op en meldde zich aan als een van de eerste Sea Rangers, een soort ‘boswachters van de zee’. Nu is Berman een van de twaalf geselecteerden voor de opleiding tot Sea Ranger. Zijn oude baan bracht hem veel. “Tot ik dacht: waarom doe ik nú niet iets wat ik echt leuk vind?” (Trouw, www.searangers.org)
